25 Ιουλ 2009

Το ραδιόφωνο της υπομονής

Ξέρω, ξέρω είμαι απαράδεκτη! Θα έπρεπε να είχα γράψει κάτι εδώ και βδομάδες, αλλά πραγματικά και χωρίς ίχνος υπερβολής ήμουν πνιγμένη. Εξεταστική γαρ. Βέβαια ομολογώ ότι είχα υλικό το οποίο και θα αξιοποιήσω εν καιρώ, αλλά όχι τώρα. Για την ώρα θα προτιμήσω να ασχοληθώ με κάτι επουσιώδες. Κάτι πραγματικά χωρίς ουδεμία σημασία, το οποίο παρόλα αυτά κατάφερε να μου αποδείξει πόσο γραμμένους μας έχουν.

Αργά το πρωί σήμερα, οδηγώντας, διένυα μία άκρως συνηθισμένη για μένα διαδρομή πάνω κάτω 10 χιλιομέτρων. Νέκρα στους δρόμους, αλλά λόγω στροφών και κόκκινων φαναριών μού πήρε κανά 30λεπτο να φτάσω. Εξυπακούεται ότι με το που έβαλα, μπρος άνοιξα και το ραδιόφωνο, μόνη μου τόση ώρα τι να έκανα;; Απαγορεύσανε και το κινητό –και το blue tooth που αγόρασα ήταν μία άκρως αποτυχημένη αγορά. Με το που έφυγα από το σπίτι, ο σταθμός, που ακούω κατά κύριο λόγο, διαφήμισε τα προσεχώς τραγούδια. Ενθουσιάστηκα γιατί μεταξύ τους ήταν και αυτό με το οποίο έχω κολλήσει τις τελευταίες ημέρες. Αποφασίζω επομένως να μην αλλάξω σταθμό και να περιμένω να το ακούσω. Στο ενδιάμεσο ακούω το πρώτο, το δεύτερο, το τρίτο τραγούδι. Ακούω διάφορες και ποικίλες διαφημίσεις. Το μουσικό πρόγραμμα μετά από αυτές συνεχίζεται απρόσκοπτα με περιοδικά σχόλια από τη ραδιοφωνική παραγωγό, σχόλια που απλώς αποτελούν ένδειξη της παρουσίας της στο στούντιο. Είναι φοβερό πως μερικοί άνθρωποι μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα! Ώσπου τελικά……. φτάνω στον προορισμό που χωρίς να έχει παίξει το εν λόγω τραγούδι! Αλλά το τραγικό δεν είναι αυτό. Το τραγικό είναι ότι πάω στη δουλειά που είχα, τελειώνω τρία τέταρτα αργότερα, επιστρέφω στο αυτοκίνητο και κανά δεκάλεπτο πριν φτάσω στο σπίτι ακούω το τραγούδι να παίζει. Έπαιξε, δηλαδή, μία ώρα αργότερα απ’ ότι το υπολόγιζα. Δεν ήταν παρά η τρανή απόδειξη ότι το ραδιόφωνο είναι ένα μέσο εξοικονόμησης χρημάτων, μία επιχείρηση, που δε σέβεται τους ακροατές του.

Προσπαθώ να καταλάβω ποίος πανηλίθιος σκέφτηκε αυτό το «διαφημιστικό κόλπο δέσμευσης» των ακροατών. Ποια η λογική του να προαναγγέλλεις ένα τραγούδι που μόνο άμεσα δεν έχεις σκοπό να μεταδόσεις. Φαντάζομαι ότι δεν του έκοψε αυτού του ανυπέρβλητου εγκέφαλου ότι αν μου πλασάρεις ό,τι πιο άσχετο σε τραγούδι, ενώ με έχεις βάλει στη διαδικασία να περιμένω κάτι συγκεκριμένο, εγώ μπορώ με μία απλούστατη κίνηση, χωρίς να κάψω ούτε 1/3 της θερμίδας, να αλλάξω σταθμό. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα, άνευ σημασίας. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι οι εβδομαδιαίες μετρήσεις ραδιοφωνικής ακροαματικότητας. Εκεί είναι το ψωμί! Σιγά μην κάτσουν να ακούσουν τα δικά μου παράπονα. Ακούτε, κύριες και κύριοι, του Φιλιού; Για εσάς τα λέω!