Όπως έχω αναπτύξει με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο και στο παρελθόν, έχω ένα θεματάκι με τις αφιερωμένες σε κάποιον ή κάτι ημέρες. Σήμερα, καθότι «ημέρα της γυναίκας» θα επικεντρώσω τα βέλη μου προς αυτή την κατεύθυνση.
Υποτιθέστω πως δεχόμαστε ότι σήμερα είναι η ημέρα της γυναίκας. Μία ημέρα δηλαδή αφιερωμένη σε όλο το γυναικείο πληθυσμό της γης. Μπορεί να κάνω λάθος –πράγμα σπάνιο για εμένα, αυτοί που με ξέρουν μπορούν να το επιβεβαιώσουν– αλλά αυτό συνεπάγεται αυτομάτως ότι οι υπόλοιπες 364 (365 στα δίσεκτα) ημέρες είναι αφιερωμένες στους άνδρες. Κατ’ επέκταση, όλες οι μέρες του έτους εκτός της 8ης Μαρτίου είναι «Ημέρα του άνδρα». Άρα εγώ ως γυναίκα οφείλω κάθε μέρα –πλην μίας– να εύχομαι σε όλους τους άνδρες χρόνια πολλά. Το γεγονός αυτό μεταφράζεται στο ότι 364 ή 365 ημέρες το χρόνο αποδέχομαι ότι οι γυναίκες είναι υπό των ανδρών. Μόνη παραχώρηση που έχει γίνει δηλαδή, και αυτή μετά από δεκαετίες φεμινιστικού κινήματος, είναι οι άνδρες να επιτρέψουν στις γυναίκες να γιορτάζουν άπαξ το χρόνο και πάντα «ως γυναίκες».
Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο παρά να προβώ σε μία έκκληση προς τον Πρωθυπουργό:
Κύριε Παπανδρέου,
Υποτιθέστω πως δεχόμαστε ότι σήμερα είναι η ημέρα της γυναίκας. Μία ημέρα δηλαδή αφιερωμένη σε όλο το γυναικείο πληθυσμό της γης. Μπορεί να κάνω λάθος –πράγμα σπάνιο για εμένα, αυτοί που με ξέρουν μπορούν να το επιβεβαιώσουν– αλλά αυτό συνεπάγεται αυτομάτως ότι οι υπόλοιπες 364 (365 στα δίσεκτα) ημέρες είναι αφιερωμένες στους άνδρες. Κατ’ επέκταση, όλες οι μέρες του έτους εκτός της 8ης Μαρτίου είναι «Ημέρα του άνδρα». Άρα εγώ ως γυναίκα οφείλω κάθε μέρα –πλην μίας– να εύχομαι σε όλους τους άνδρες χρόνια πολλά. Το γεγονός αυτό μεταφράζεται στο ότι 364 ή 365 ημέρες το χρόνο αποδέχομαι ότι οι γυναίκες είναι υπό των ανδρών. Μόνη παραχώρηση που έχει γίνει δηλαδή, και αυτή μετά από δεκαετίες φεμινιστικού κινήματος, είναι οι άνδρες να επιτρέψουν στις γυναίκες να γιορτάζουν άπαξ το χρόνο και πάντα «ως γυναίκες».
Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο παρά να προβώ σε μία έκκληση προς τον Πρωθυπουργό:
Κύριε Παπανδρέου,
Ξέρω ότι πνίγεστε και πραγματικά συμπάσχω. Αντιλαμβάνομαι ότι οι ελπίδες ενός ολόκληρου λαού είναι μεγάλο βάρος να σηκώσει ένας άνθρωπος και σας εύχομαι κουράγιο και κάθε επιτυχία στην προσπάθειά σας. Μία παράκληση έχω μόνο: στα τόσα ταξίδια που κάνετε, αν μπορείτε και δοθείσης της ευκαιρίας, πετάξτε την ιδέα να αφιερωθεί μία ακόμη μέρα στη γυναίκα. 3,5 δισεκατομμύρια πού να χωρέσουν σε μία μέρα μόνο; Ενώ αν είχαμε δύο μέρες θα βολευόμασταν καλύτερα.
Θέλω να πιστεύω και να ελπίζω ότι υποστηρικτές της πρότασης αυτής θα είναι τόσο η κα Μέρκελ όσο και ο κος Σαρκοζύ, ο οποίος και να τσινήσει αρχικά, μετά από παρέμβαση της Κάρλα, τελικά θα συμμορφωθεί.
Σας ευχαριστώ θερμά.
ΥΓ. Στο σημείο αυτό να δηλώσω ότι εγώ προσωπικά φεμινίστρια δεν είμαι. Είμαι όμως υπέρ το δέον δημοκράτισσα και το τρίπτυχο ελευθερία – ισότητα – αλληλεγγύη το έχω εσωτερικεύσει τόσο πολύ, που δε μπορεί, κάποια μέρα θα το κάνω πράξη.-
