Πώς να αυξήσεις την τηλεθέαση της κρατικής τηλεόρασης.

Όταν πρόσφατα ακούστηκε το «Στη Τουρκία, Ταξίμ. Στην Ελλάδα, Ταξίν» ήχησε το καμπανάκι της συνειδητοποίησης ότι η ελληνική πραγματικότητα συνδυαζόταν πια από μια πλήρη απάθεια περί των εξελίξεων σε κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό επίπεδο –δηλαδή σε κάθε επίπεδο της δημόσιας σφαίρας. Και ενώ επί μήνες η Κυβέρνηση είχε εξασφαλίσει μία αναντίρρητη αποδοχή των τεκταινομένων, επιλέγει να κάνει ρουά στη σκακιέρα «πώς να χάσεις την εξουσία». Μέσα σε 12 ώρες με μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου παύει την ύπαρξη της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης. Έτσι απλά και πλήρως παράνομα –χωρίς δυνατότητα συνταγματικού ελέγχου, καθώς οι πνπ εξαιρούνται, δημιουργήθηκε εκ του μηδενός μια τεχνική κρίση που προκάλεσε κύμα αντιδράσεων, όχι μόνο διαδικτυακώς, αλλά (άκουσον άκουσον) με φυσική παρουσία έξω από το ραδιομέγαρο. Κι ας γκρινιάζαμε κάθε φορά που ερχόταν λογαριασμός ΔΕΗ. Μη μου τους κύκλους τάραττε είμαστε. Μάθαμε να πληρώνουμε, μάθαμε να γκρινιάζουμε και μας το στερεί. Έτσι απροειδοποίητα; Είμαστε ικανοί να θρηνήσουμε για τους 2.656 νέους ανέργους, κι ας χάνουν περισσότεροι σε καθημερινή βάση τη δουλειά τους. Ψιλά γράμματα αυτό. Αν λυπάμαι; Λυπάμαι. Εγώ ο άνθρωπος της συνήθειας και του συναισθήματος.

Δύο ερωτήματα προς τον εμπνευστή μόνο:

1. 1. Η κυριακάτικη λειτουργία θα παρακολουθείτε online πια;
2. 2 Σκοπεύετε να εξαντλήσετε την 7ετία;

2012+1

Ένα δίσεκτο έτος έφτασε στο τέλος του. Ένα έτος που όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο, υπήρξε ανατρεπτικό. Η οικονομία πρωταγωνίστησε. Μικρή σημασία έχει αν οι οικονομικές αναλύσεις είχαν αντικείμενο μια επιχείρηση, ένα κράτος ή γίνονταν απλά σε επίπεδο αγορών. Η οικονομία έγινε το πρίσμα μέσω του οποίου οι περισσότεροι έβλεπαν την πραγματικότητα. Σχεδόν τα πάντα μεταφράστηκαν σε αριθμούς και νούμερα. Το πολιτικό και κοινωνικό έχασαν κατά κράτος. Ακόμα και εκλογικές αναμετρήσεις –όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο είχαν έρεισμα την οικονομία σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα.

Όπως πολλά άλλα, όμως, έτσι και το 2012 έφτασε στο τέλος του. Η ευχή μου για το νέο; μέχρι να καταφέρουμε να προσθέσουμε χρόνια στη ζωή μας, ας προσθέσουμε ζωή στα χρόνια μας. Ζωή που συνδυάζεται με γνώση, ενδιαφέροντα, ανταλλαγή απόψεων, ανθρωπιά, αλληλεγγύη, αισιοδοξία. Σκοπός μου; Η έξοδος από τον μικρόκοσμο, που κι εγώ όπως πολλοί, έχω επιλέξει να ζω και εμπλοκής με το πολιτικό, με το κοινωνικό. Στόχος μου; Μέσα στο νέο έτος να γίνω κοινωνός μικρών θαυμάτων –σε όποιο επίπεδο κι αν έχω την τύχη να μου συμβούν αυτά.

Καλή μας χρονιά, λοιπόν.