4 Ιουν 2009

Θερινά Σινεμά

Τι παράδοση και αυτή! Το θερινό σινεμά αποτελεί εθνικό καλοκαιρινό προνόμιο. Το φοβερό είναι ότι βολεύει τους πάντες:

  • αυτούς που δεν πρόλαβαν κάποια ταινία του χειμώνα, αλλά δεν τρελαίνονται να την δουν στο βίντεο

  • αυτούς που ψάχνουν απλά και μόνο να διασκεδάσουν, μόνοι ή με παρέα, αγκαλιά με ποπκόρν, τσίπς, γρανίτα, μπύρα, αναψυκτικό ή οποιονδήποτε συνδυασμό βασισμένο στα ανωτέρω

  • τους φανατικούς καπνιστές που περιμένουν τα 2/3 του χρόνου για να δουν και καμιά ταινία μακριά από το σπίτι και τον καναπέ τους.

Και πράγματι αν το καλοσκεφτείς, τι καλύτερο από το να παρακολουθείς ταινία υπό το φως των αστεριών και το συνοδευτικό άρωμα νυχτολούλουδων.

Έχει όμως και τα αρνητικά του. Αν πας στις 21.00, δε θα δεις τη μισή ταινία λόγω του φωτός που εξακολουθεί να υπάρχει. Αν πας στις 23.00, δε θα ακούσεις τη μισή ταινία, καθώς πιθανότατα αυτή είναι η μοναδική ελληνική υποχώρηση για την προστασία των ωρών κοινής ησυχίας. Επομένως, πριν την αποφασίσεις την έξοδό σου στο θερινό σινεμά καλείσαι να επιλέξεις αν είσαι οπτικός ή ακουστικός τύπος…. Έτερο ανορθόδοξο των θερινών σινεμά, ειδικά αυτών που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα, είναι το απαιτούμενο αντίτιμο συγκριτικά με τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Ποιος ο λόγος να δώσω 7 ή 8 ευρώ αν είναι να δω ή να ακούσω μόνο τη μισή ταινία, να καθίσω σε αυτές τις απόλυτα άβολες καρέκλες σκηνοθέτη, που τις περισσότερες φορές είναι και δεμένες και τοποθετημένες σε επικλινές δάπεδο στρωμένο με αυτό το υπέροχο άσπρο χαλίκι, που τις καθιστά εκτός από άβολες και επικίνδυνες; Είπαμε να δούμε τις Επικίνδυνες Αποστολές όχι να τις ζήσουμε.

Βέβαια ομολογώ ότι έχω μία ιδιαίτερη αδυναμία στα σχολεία που διαμορφώνονται ως δημοτικοί κινηματογράφοι κάθε 15 Ιούνη. Αφού υποψιάζομαι ότι εγώ ανυπομονώ περισσότερο για το κλείσιμο των σχολείων απ’ ότι οι μαθητές. Υπάρχει μάλιστα ένας συγκεκριμένος που κάθε φορά κάθομαι πίσω πίσω γιατί μου αρέσει που η ταινία συνοδεύεται από τον ήχο της μηχανής. Μπορεί για άλλους να είναι εκνευριστικό, αλλά εγώ εκεί, τελευταία σειρά. Μη σου πω πώς την επόμενη φορά θα τους πω να με βάλλουν μέσα στο δωματιάκι να το απολαμβάνω περισσότερο.

Είναι πασιφανές ότι ο θεσμός μου αρέσει και θα τον στηρίξω, αλλά το μποϊκοτάζ που έχει να φάει αυτός που θα μου ζητήσει 8 –φέτος φαντάζομαι– ευρώ είναι κάτι περισσότερο από σίγουρο.-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου