Η εποχή της πληροφορίας και πώς να (μην) την αποφύγετε

Έχω αρχίσει και πανικοβάλλομαι. Έχω καταφέρει να αποφύγω όλες εκείνες τις εξαρτήσεις για τις οποίες μού είχαν εφιστήσει την προσοχή. Δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν κάνω ναρκωτικά. Άντε, καλά. Στα πρώτα δύο υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά όπως και να έχει, όταν βγαίνω δεν μπορώ να μην πιω και ένα ποτηράκι. Επίσης, αν ακούσω το «Άναψε το τσιγάρο» δεν μπορώ παρά να υπακούσω. Διαφορετικά θα ήταν προσβολή προς τον καλλιτέχνη.

Ανεξάρτητα, όμως, από τα ανωτέρω, τα τελευταία 2-3 χρόνια έχω αρχίσει να παρατηρώ ότι καθημερινά κάνω ιδιαίτερη χρήση δύο πραγμάτων: του κινητού και του υπολογιστή. Θα μου πεις λογικό. Μπορεί ο σύγχρονος άνθρωπος να κάνεις χωρίς αυτά τα δύο;; Και απαντώ: φυσικά και μπορεί. Έλα όμως που αν δεν ελέγξω 27 φορές την ημέρα τα email μου, αν δεν έχω το κινητό σε απόσταση βολής, παρουσιάζω έντονα στερητικά σύνδρομα. Πρόσφατα έφυγα από το σπίτι χωρίς να πάρω μαζί μου το κινητό. Αποτέλεσμα; Όχι, δεν γύρισα, γιατί άργησα να το συνειδητοποιήσω, αλλά είχα συνεχώς την αίσθηση ότι κάτι πάνω μου δονείται.

Συμπέρασμα: είμαι εξαρτημένη. Το παραδέχομαι επισήμως και δημοσίως. Ελάτε να με μαζέψετε να με κλείσετε σε κέντρο απεξάρτησης. Όχι για κανένα άλλο λόγο, αλλά γιατί το συνειδητοποιώ και κυρίως το ευχαριστιέμαι. Αυτό είναι που με πανικοβάλλει περισσότερο. Γιατί αν δεν με μαντρώσετε σύντομα προβλέπω, λίαν συντόμως να αποκτάω δεύτερο –και τρίτο– κινητό και να κυκλοφορώ στους δρόμους με φορητό εν λειτουργία υπολογιστή μη τυχόν και δεν ενημερωθώ αμέσως για κάποια εξέλιξη.

Όπως κι αν ονομάζεται η κατάστασή μου, ένα είναι σίγουρο: δεν είμαι η μόνη. Μαζί με μένα πρέπει να κλείσουν μέσα και πολλούς άλλους. Πάλι καλά! Θα περνάει και πιο εύκολα η ώρα. Το αβέβαιο, όμως, είναι οι αιτίες που μας έχουν φτάσει σε αυτό το σημείο εξάρτησης. Παγκοσμιοποίηση; Μετανεωτερικότητα; Μεταφορντισμός; Μεταδομισμός; Πραγματικά δεν ξέρω! Εμείς φτιάξαμε τις συνθήκες της πραγματικότητας και τώρα αυτές με τη σειρά τους μας έκαναν υποχείριά τους. Και άντε τώρα να το αλλάξεις αυτό.

Μεταξύ μας, μία –και μόνο μία– είναι η λέξη σύμβολο της εποχής: πληροφορία. Για όλους και για όλα. Knowledge is dead long live the information. Γιατί χωρίς την πληροφορία, η ζωή στον 21ο αιώνα είναι άνευ νοήματος. Και από αυτό δε μας σώζει ούτε η μετανάστευση στο Τζιμπουτί.