18 Μαρ 2009

Ιδιώνυμη κουκούλα.

Σήμερα έβρεχε. Αυτά είναι τα περίεργα με τον καιρό την τελευταία δεκαετία. Μέσα Φλεβάρη θυμάται να χιονίσει. Την άνοιξη έχουμε τα πρωτοβρόχια. Όλα καλά! Κι ύστερα κορόιδευα τη μητέρα μου, που είχε κάνει motto της για ένα διάστημα ότι «έχουν αλλάξει οι κλιματολογικές συνθήκες». Αλλά το βασικό μου πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημά μου είναι ότι κυκλοφορώ συνήθως χωρίς ομπρέλα, όπερ μεθερμηνευόμενον εστί μπορεί να φορέσω κουκούλα σε περίπτωση βροχής. Αξιοποιώ δηλαδή την ήδη υπάρχουσα στο πίσω μέρος του μπουφάν μου. Από τούδε και στο εξής θα το κόψω. Για έναν και απλό λόγο. Δύναται η προσωρινή μου προφύλαξη από τη βροχή να μετεξελιχθεί σε μόνιμη.

Εντός των φυλακών εννοώ. Αν ειδικά τα σπάνε οι «γνωστοί –των αστυνομικών– άγνωστοι» εν ώρα βροχής και περάσω κι εγώ από δίπλα, δύναμαι να καταλήξω τρόφιμος για καμιά δεκαετία. Έγινε η κουκούλα κριτήριο ιδιώνυμου εγκλήματος! Τι άλλο θα ζήσω να δω! Αντί να επεμβαίνουν την ώρα των επεισοδίων οι αστυνομικές δυνάμεις, που σε τελική ανάλυση αυτή –αν δεν με απατά η μνήμη μου / αν η μνήμη μου δεν πάει με άλλον– είναι και η δουλειά τους, αποφάσισαν οι ιθύνοντες να ψηφίσουν νόμο μεθεορτίως. Η ακολουθητέα πορεία επομένως θα είναι η εξής: θα βγαίνουν οι αντιεξουσιαστές να σπάνε ό,τι βρουν (παράβλεπε λαμπόγιαλο), οι αστυνομικοί θα αδρανούν ακολουθώντας την εντολή: «αφήστε τους να ξεσπάσουν», θα συλλαμβάνεται κανένας κακόμοιρος «κουκουλοφόρος» και εν είδη αποδιοπομπαίου τράγου θα τα φορτώνεται όλα.

Επομένως, κυρίες και κύριοι, ξηλώστε τις κουκούλες σας! Πετάξτε τα σκουφιά και τα καπέλα σας! Μην μπείτε καν στη διαδικασία να τα δώσετε κάπου. Λυπηθείτε αυτούς που θα σας διαδεχθούν στην κατοχή τους.


ΥΓ. Να σας πω κι ένα καλό από αυτή την ιστορία: έπαψε το Κολωνάκι να έχει πρόβλημα παρκαρίσματος. Όσοι τολμηροί προσέλθετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου