Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, η Εθνική ομάδα μπάσκετ επικρατεί επί της Κροατίας με 30-21, στη δεύτερη περίοδο του δεύτερου αγώνα των προκριματικών του euro basket. Την ίδια στιγμή σε όλα τα υπόλοιπα -ιδιωτικά- κανάλια υπάρχει ένας νεοδημοκράτης που πλακώνεται με ένα πασόκο. Προεκλογική περίοδος γαρ. Και μέσα σε όλο αυτό το χαμό εγώ αντί να στρωθώ να διαβάσω κανένα μάθημα της εξεταστικής προτιμώ να βρίσκομαι μπροστά σε δύο οθόνες, γιατί η μία δεν είναι ποτέ αρκετή, μία στην οποία γράφω αυτό το κείμενο και μία στην οποία δείχνει τον Μπουρούση να βάζει καλάθι και φάουλ (38-23). Και μόλις έβαλε ακόμη ένα, το παιχνίδι της ζωής του όπως μόλις υπογράμμισε ο φίλτατος sportscaster.
Αλλά εγώ για την ώρα δεν μπορώ παρά να ασχοληθώ με το προηγούμενο παιχνίδι της εθνικής με τα «Σκόπια». Δεν τον είδα τον αγώνα, ήμουν εκτός σπιτιού, αλλά είδα τα στιγμιότυπα σε αρκετά δελτία ειδήσεων, χθες και σήμερα. Ενημερώθηκα, λοιπόν, ότι οι «Σκοπιανοί» μας γιούχαραν την ώρα που ακουγόταν ο εθνικός μας ύμνος ενώ εμείς ήμασταν κύριοι κατά τη διάρκεια του δικού τους. Είδα πλειστάκις την πρώην σημαία τους με τον ήλιο της Βεργίνας να ξετυλίγεται και να απλώνεται στη δυτική πλευρά του γηπέδου. Είδα τον έλληνα πρόεδρο της FIBA να διατείνεται ότι πέτυχε να μην φορεθεί η φανέλα των αντιπάλων που έφερε το όνομα Macedonia. Αυτό όμως που δεν είδα, τουλάχιστον για τα ¾ του αγώνα, ήταν τα τρία διακριτικά γράμματα του αντιπάλου στην κάτω αριστερή γωνία της οθόνης. Έβλεπα φαρδιά πλατιά τα GRE και τους ελληνικούς πόντους, πάνω από τους ελληνικούς, τους πόντους του αντιπάλου, αλλά πουθενά τον αντίπαλο.
Την «άκρως προσβλητική για εμάς» επιλογή των Πολωνών διοργανωτών να χρησιμοποιήσουν τα διακριτικά που πρότεινε η ομάδα των «Σκοπιανών», δηλαδή MKD, η ελληνική κρατική τηλεόραση βρήκε τρόπο να την αντιμετωπίσει άμεσα. Οι υπεύθυνοι του σταθμού βρήκαν τη λύση μόλις σε ένα 10λεπτο. Έριξαν μαύρο πάνω από τα τρία γράμματα. Κατόρθωσαν δηλαδή η Ελλάδα να παίζει χωρίς αντίπαλο όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Έτσι, για να αισθανθεί πας Έλλην εθνικά υπερήφανος. Σαν τη στρουθοκάμηλο κι εμείς θεωρούμε πως ό,τι δεν το βλέπουμε παύει ως εκ θαύματος να υπάρχει. Αν ρίξουμε μαύρο πάνω από το όνομα που επέλεξαν να χρησιμοποιούν, θα πάψουν πάραυτα να το σφετερίζονται. Αν τους αποκαλούμε εμείς «σκοπιανούς», αυτομάτως θα ακολουθούσαν το παράδειγμά μας όλες ανεξαιρέτως οι υπόλοιπες χώρες.
Πραγματικά δεν ξέρω τι με συγχύζει περισσότερο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε ως έθνος τα προβλήματά μας ή το γεγονός ότι κατά 99% τα δημιουργούμε μόνοι μας. Γιατί μεταξύ μας το θέμα μόνοι μας το γιγαντώσαμε. Κάθε νεοιδρυθέν κράτος έχει ανάγκη, για λόγους επιβίωσης, να βρει ένα σημείο αναφοράς στο απώτατο παρελθόν. Εκείνοι βρήκαν τον Μέγα Αλέξανδρο. Ό,τι μπορεί ο καθένας. Αλλά ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δικός μας! Αν ήθελαν να έπαιρναν εκείνον του Scorsese που ήταν και bisexual. Σιγά τώρα μην τους αφήσουμε να παίζουν με τους δικούς μας –ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ! Αρχικά «μακεδονικός χαλβάς» να ήθελαν να αυτοαποκαλούνται εμείς δεν θα τους αφήναμε. Τώρα παρακαλάμε για σύνθετη ονομασία και για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται περίτρανα πόσο τραγικοί είμαστε στην εξωτερική πολιτική. Αλλά ουδείς τέλειος –πρβλ Some like it hot (1959).
Αλλά εγώ για την ώρα δεν μπορώ παρά να ασχοληθώ με το προηγούμενο παιχνίδι της εθνικής με τα «Σκόπια». Δεν τον είδα τον αγώνα, ήμουν εκτός σπιτιού, αλλά είδα τα στιγμιότυπα σε αρκετά δελτία ειδήσεων, χθες και σήμερα. Ενημερώθηκα, λοιπόν, ότι οι «Σκοπιανοί» μας γιούχαραν την ώρα που ακουγόταν ο εθνικός μας ύμνος ενώ εμείς ήμασταν κύριοι κατά τη διάρκεια του δικού τους. Είδα πλειστάκις την πρώην σημαία τους με τον ήλιο της Βεργίνας να ξετυλίγεται και να απλώνεται στη δυτική πλευρά του γηπέδου. Είδα τον έλληνα πρόεδρο της FIBA να διατείνεται ότι πέτυχε να μην φορεθεί η φανέλα των αντιπάλων που έφερε το όνομα Macedonia. Αυτό όμως που δεν είδα, τουλάχιστον για τα ¾ του αγώνα, ήταν τα τρία διακριτικά γράμματα του αντιπάλου στην κάτω αριστερή γωνία της οθόνης. Έβλεπα φαρδιά πλατιά τα GRE και τους ελληνικούς πόντους, πάνω από τους ελληνικούς, τους πόντους του αντιπάλου, αλλά πουθενά τον αντίπαλο.
Την «άκρως προσβλητική για εμάς» επιλογή των Πολωνών διοργανωτών να χρησιμοποιήσουν τα διακριτικά που πρότεινε η ομάδα των «Σκοπιανών», δηλαδή MKD, η ελληνική κρατική τηλεόραση βρήκε τρόπο να την αντιμετωπίσει άμεσα. Οι υπεύθυνοι του σταθμού βρήκαν τη λύση μόλις σε ένα 10λεπτο. Έριξαν μαύρο πάνω από τα τρία γράμματα. Κατόρθωσαν δηλαδή η Ελλάδα να παίζει χωρίς αντίπαλο όχι μόνο μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Έτσι, για να αισθανθεί πας Έλλην εθνικά υπερήφανος. Σαν τη στρουθοκάμηλο κι εμείς θεωρούμε πως ό,τι δεν το βλέπουμε παύει ως εκ θαύματος να υπάρχει. Αν ρίξουμε μαύρο πάνω από το όνομα που επέλεξαν να χρησιμοποιούν, θα πάψουν πάραυτα να το σφετερίζονται. Αν τους αποκαλούμε εμείς «σκοπιανούς», αυτομάτως θα ακολουθούσαν το παράδειγμά μας όλες ανεξαιρέτως οι υπόλοιπες χώρες.
Πραγματικά δεν ξέρω τι με συγχύζει περισσότερο, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε ως έθνος τα προβλήματά μας ή το γεγονός ότι κατά 99% τα δημιουργούμε μόνοι μας. Γιατί μεταξύ μας το θέμα μόνοι μας το γιγαντώσαμε. Κάθε νεοιδρυθέν κράτος έχει ανάγκη, για λόγους επιβίωσης, να βρει ένα σημείο αναφοράς στο απώτατο παρελθόν. Εκείνοι βρήκαν τον Μέγα Αλέξανδρο. Ό,τι μπορεί ο καθένας. Αλλά ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν δικός μας! Αν ήθελαν να έπαιρναν εκείνον του Scorsese που ήταν και bisexual. Σιγά τώρα μην τους αφήσουμε να παίζουν με τους δικούς μας –ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ! Αρχικά «μακεδονικός χαλβάς» να ήθελαν να αυτοαποκαλούνται εμείς δεν θα τους αφήναμε. Τώρα παρακαλάμε για σύνθετη ονομασία και για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται περίτρανα πόσο τραγικοί είμαστε στην εξωτερική πολιτική. Αλλά ουδείς τέλειος –πρβλ Some like it hot (1959).
ΥΓ. Αυτή τη στιγμή, στα μέσα της τρίτης περιόδου το σκορ είναι 62-44 και εγώ δεν τη μυρίζομαι απλά, δεν τη γεύομαι μόνο, είμαι σίγουρη για την κούπα…!! Γιατί αν δε στοχεύσουμε ψηλά ως έθνος, ποιος ο λόγος την ύπαρξής μας;;
Αυτή τη στιγμή παίζει η Κροατία χωρίς αντίπαλο. Αλλά ενώ όταν παίζαμε εμείς τους μαυρίσαμε, τώρα οι υπεύθυνοι της ΕΡΤ τους ασπρίσανε. Γιατί ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις η σημειολογία κάνει τη διαφορά.
ΑπάντησηΔιαγραφή